Gesprekje bij de rivier (kinderverhaal)

Er was eens een Indische prinses Inetsuj, ze was oogverblindend mooi en had een hart van goud. Op een dag wandelt ze door het bos en geniet van alle kleuren en geuren van de prachtige natuur. Dan komt ze bij een rivier, daar aan de oever zit een reusachtige krokodil. Hij huilt dikke tranen van verdriet. Wat is er aan de hand? vraagt Inetsuj  Ach jammert de krokodil Het zijn de mensen, ze zijn zo onaardig, ze bekogelen me met stenen of slaan me met stokken! Waarom doen ze dat? vraagt de prinses terwijl ze gevaarlijk dichtbij neerhurkt.

De krokodil draait zijn grote kop naar de prinses en kijkt haar scherp aan, ze zijn heel bang voor me, bang dat ik ze opeet! Denk je dat heus zegt Inetsuj lief, en zet nog een stapje dichterbij. Heb je wel eens mensen gegeten dan?  Euh, zegt de krokodil en hij likt zijn scherpe tanden, nee eigenlijk niet.  
Waar ga je naar toe? vraagt de krokodil. Naar het dorp aan de overkant zegt Inetsuj. Maar ik kan niet zwemmen. Oh  nee ?   zegt de krokodil, zwemmen is heel gemakkelijk.  

Waar ga jij naar toe vraagt Inetsuj,  Ik ga wat eten zoeken aan de overkant, zegt de krokodil, maar ik kan niet bij de mensen komen….  oh nee? zegt Inetsuj. Vertrouwen is heel gemakkelijk. Terwijl ze met haar teen tussen de oren van de krokodil kriebelt.

De prinses kijkt de krokodil diep aan. Zou je iets voor mij willen doen? vraagt ze. Zou je mij naar de overkant kunnen brengen? Natuurlijk zegt de krokodil stap maar op mijn rug. Heel even twijfelt de prinses, maar dan tilt ze haar mooie jurkje op en stapt zo op de puntige rug van de krokodil. Het prikt wel een beetje. Langzaam drijft de krokodil af van de kant en met een trage beweging van zijn staart zwemt hij naar de overkant van de rivier. 
Het dorp aan de overkant heeft al snel in de gaten dat er iets heel bijzonders gebeurt. Iedereen komt kijken. Dat kleine beeldschone meisje die als een standbeeld op de rug van de reuzenkrokodil staat.

Als ze aan de overkant zijn, en de prinses voorzichtig afstapt zegt de krokodil.  Zou je ook iets voor mij kunnen doen?  Wat dan? vraagt Inetsuj. Zou je willen vragen of ik soms bij de mensen mag komen? Maar krokodil zegt Inetsuj: Dat heb je zelf al gedaan!

Sindsdien zwemt de krokodil dagelijks naar de overkant met mensen, goederen en dieren op zijn rug. Als beloning krijgt hij rijst, vis en soms een kippetje. En de prinses? Inetsuj is mooier en liever dan ooit en kent nu de kracht van pure onschuld.