spoedcursus verlichting

Na het lezen van zijn boek besef ik ineens dat ik hem nu wel eens zelf wil ontmoeten; Tijn Touber. Zijn boek ligt al een jaar op mijn nachtkastje en elke avond lees ik een stuk wat mij telkens onverwacht diep raakt. Plotseling denk ik: Ja NU!
ik stuur Tijn een mail: zwemleraar zoekt het lichtknopje! Het gaat over mijn werk als zwemleraar en over de onrust en stress die ik voel door het commerciële succes van mijn zwemschool. Na een half uur komt er een email terug, dat ik van harte welkom ben bij de spoedcursus verlichting bij hem thuis.
In een vrolijke stemming rijd ik naar Amsterdam. Hoe zou hij zo’n avond vullen met een hele groep mensen vraag ik me af. Ik ben tenslotte zelf ook lesgever. God, als we maar niet de hele avond gaan zitten mediteren!
Ik ben een beetje vroeg, en ga nog een hapje eten in Sing Sing. Na drie kwartier is het bijna zes uur en rijd ik om de hoek naar de Jasonstraat. Het is een bovenhuis in een Amsterdamse volksbuurt. Ik klim de trap op en vind kris/tijn op de bel. Tijn doet zelf open en verwelkomt mij hartelijk. Binnen maak ik kennis met andere cursisten. We drinken gemoedelijk een kop thee aan de grote houten keuken tafel. Langzaam stroomt het vol tot half acht, dan zegt Tijn zullen we beginnen?

Iedereen neemt plaats in een twintigtal stoelen die in de woonkamer opgesteld staan. De ruimte is licht prettig en eenvoudig. Tijn begint te vertellen met hetzelfde gemak waarmee hij schrijft. Over zijn ervaringen, onze conditioneringen, over het programma dat we elke dag af draaien. Hoe wij geloven in de rol van het script wat we zelf hebben geschreven.
Ik herken veel van wat hij vertelt, uit zijn boek en uit mijn eigen ervaringen.
Eigenlijk herken ik alles. Alleen hoe zet je dit om in de praktijk? Hoe leef je in het oog van de storm als je net ontslagen bent, als je misbruikt wordt, als je moeder kanker heeft, als je kinderen drugs gebruiken?

Of is verlichting alleen bestemd voor de rijken? Voor de happy few die niet gebukt gaan onder werkstress , geldgebrek, tijdnood en lichamelijke klachten. Is verlichting een luxe product voor de mensen die tijd kunnen vrijmaken een goed inkomen hebben, in een groot huis wonen en kinderoppas kunnen betalen?
Alle mensen zijn zoekers, op zoek naar geluk, liefde en begrip. Het gevaar bestaat dat je als zoeker heel gemakkelijk een verlichte persoon gaat idealiseren. Als alles wat hij zegt resoneert met jou innerlijk kun je hem misschien beter volgen, verafgoden? Misschien is Tijn wel onze nieuwe goeroe?
Ik moet toegeven dat er helemaal niets gekunsteld aan hem is. Tijn is puur en authentiek. Maar gelukkig neemt hij die rol niet op zich. In alle anekdotes en voorbeelden laat hij zien dat hij zijn Ego aan de kant heeft gezet. Verlossing zit in jezelf niet bij een ander!
Tijn legt het uit, geïnspireerd, en aanstekelijk. Dan zet hij een muziekje op en gaan we …toch mediteren. De oefening is om stil te zijn en alle gedachten los te laten als wolken die voorbij drijven..
Even denk ik : kan ik nu nog weg ? Kan ik met goed fatsoen nog opstaan en naar huis? Maar ik blijf zitten en doe groepsgewijs mee aan de oefening. Er gebeurt helemaal niets, geen engelen geen wit licht en zeker geen diepte. Mijn gedachten blijven dwalen naar de pijn in mijn onderrug, de parkeertijd van mijn auto en ik moet nodig naar de WC.
Na tien minuten vertelt Tijn verder en geeft voorbeelden van innerlijke rust, eenheid en stilte. Hij vertelt over de Flow, over het zero point field en anekdotes van een spirituele tom tom en over Bram Vermeulen.
Dan gaan we weer een oefening doen, hij zet nummer 2 op van zijn Cd en we gaan er even goed voor zitten. Ik heb besloten braaf mee te doen en alle stemmen van verzet even geen aandacht te geven.
Dit nummer heet duiken en beschrijft zwemmen in de oceaan. Ik zie mezelf helemaal voor me, en laat me meenemen door de rustige stem, de muziek. Ik duik dieper dan mijn eigen gedachten onder het oppervlak. Ik kijk omhoog en zie de golven boven mij, Ik laat me zakken en laat los.
Ik lig op de bodem van de zee en voel de stralen van de zon op mijn gezicht glinsteren. Ik zie de ruimte van de enorme oceaan om me heen en laat me meenemen op de diepere stroom naar de verborgen plek in mezelf waar het helemaal stil is
Als we ‘wakker”worden ben ik volkomen rustig en glimlach ik breed. Ik heb het knopje gevonden!