There is no Business like showbusiness

There is no business like show business

Het doek gaat open, we worden direct overvallen door de volledige cast die over het podium loopt, wandelt, springt en danst. Het is de aanblik van een mooie dag in de kersenboomstraat.
Kom laten we naar het theater gaan denk ik ineens. Na even zoeken op internet vind ik het al snel. Ja hoor vanavond in het circus theater: Mary Poppins. Geweldig, er zijn nog kaarten!
Om eerlijk te zijn houd ik helemaal niet van dans en krijg ik plaats-vervangende schaamte als er nog bij gezongen wordt ook. Er is niets erger dan het mierzoete do re mi van de sound of Music. Maar je moet toch iets met de kinderen in de herfstvakantie.
Bij de boeking van de tickets word ik professioneel te woord gestaan.Ik kan ik nog net en paar stoelen in rij 8 bemachtigen. Er zijn verschillende lagen van luxe in het circus theater verdeeld over vijf rangen die oplopen van €45 tot €79 per kaartje.
Voor vier personen is dat 254 eur hoe wilt u betalen ? Ideal of met credit card? Ik schrik nogal en zeg dat ik er toch even over na wil denken. Kan ik reserveren? Nee, meneer zegt de verkoper sluw, we nemen geen opties aan. Als u wilt boeken moet u dat nu doen. Of u kunt het later nogmaals proberen..
Wilt u er iets bij drinken of een hapje eten ? hoezo vraag ik. Nou het is nogal druk bij de bar moet u weten, en als u vooraf reserveert krijgt u een eigen tafel. We hebben bittergarnituur, een champagne arrangement of voor de kinderen een snoep arrangement
Is dat nodig?is het werkelijk zo druk? Wij raden het u ten zeerste aan meneer zegt de handige jongen. Goed dan, geef ik toe,drie maal arrangement op naam van Cieremans.
Met een gezonde dosis scepsis zijn we onderweg naar het circustheater in Scheveningen. We parkeren bij de grote garage naast het politiebureau. Van alle kanten stroomt het publiek toe. Een portier ontvangt ons vriendelijk
We zijn netjes op tijd en kunnen rustig onze stoelen zoeken. Die vinden wij echter niet vooraan zoals we verwachten want rij acht “ring midden” blijkt toch praktisch achter in de zaal te zijn.
Wat doet die meneer daar? vraagt mijn dochter. Dat is de dirigent schat, zeg ik en leg uit dat onder het toneel een heel orkest verstopt zit met al hun instrumenten. Echt waar? Vraagt ze verwonderd, een heel orkest, daaronder?
Het wordt een show zoals je zelden ziet in ons land, een magische show waar bedden uit het niets tevoorschijn komen, huizen openvouwen als kaarten en papieren vogels door de lucht vliegen. Het is een prikkeling van onze zintuigen die overspoeld worden met kleuren, muziek, zang en dans.
De grens tussen werkelijkheid en fantasie vervaagt, Mary zweeft over het publiek, in het rond, Bert danst voor ons op het plafond. Er schieten bloemen zomaar uit de grond. De hele avond is in een woord magisch!
En dan is het pauze:
Mensen stromen de zaal uit en haasten zich naar hun tafeltje. Voor een drankje en een hapje. Het circustheater heeft alles in huis, hapjes voor de hongerigen, dank voor de dorstigen en natuurlijk bergen snoep voor de kinderen.
Ik zit nog even te genieten van mijn biertje in de pauze en bijna de laatste die naar de zaal loopt. Eigenlijk moet ik nog even plassen. Snel daal ik de trap af naar de herentoiletten. In de marmeren ruimte bij het urinoir staat nog één andere man. Als ik mijn handen ga wassen sta ik naast hem en kijk in hem in de spiegel aan.
Hij lijkt verdrietig, Die kleine treurige ogen met een vastberaden blik. Hij heeft iets van een clown. Maar wacht eens, is dat niet,of nee is het hem echt? Wat doet hij hier, in zijn eigen theather ?Ik staar hem nogmaals aan, langer nu en mompel: Mooie show:” Dank u wel “ zegt hij beleefd en verlaat dan de ruimte.
Mijn kinderen zijn in lichte paniek als ik terug kom. De show is alweer begonnen maar ik kan mijn gedachten er niet bijhouden. Ze dwalen telkens af naar die vreemde man. Ik zie zijn gezicht voor mij met die hangende mondhoeken.
Terwijl we daar zitten in onze comfortabele stoelen en de show voort dendert, begrijp ik plotseling iets van zijn droom om musicals te willen maken in Nederland. Zijn hang naar theater groots en meeslepend.

Het is nogal een ongewone industrie, entertainment. Stel je eens voor om elke avond alles uit de cast halen. Een voltallig orkest te leiden, om drie uur te dansen, te springen en moeten zingen. Om oogverblindende decors tevoorschijn te toveren en plotseling weer te laten verdwijnen.
Voor deze productie staan er misschien wel 120 mensen zich keihard in het zweet te werken. 25 musici, 50 acteurs en nog eens 25 grimeurs/ make up kostuums, props etc en 25 technici voor audio,verlichting, decors.

Goed, hij investeert miljoenen in deze productie en hij verdient er ook miljoenen mee,en daarmee tevens mijn respect. Ik snap het Joop ;There is no business like show business! Maar liever nog had je zelf op dat podium gestaan, en stal jij de show.