Wat een mooie tijd was dat: Het Nederlands Lyceum: een modern wit rechthoekig gebouw aan de Theo mann Bouw Meester laan. Tot de nok gevuld met leerlingen uit Den Haag en omstreken. Legendarisch was de enorme fietsenstalling die als een soort parkeergarage onder het gebouw lag, de rokershoek en het hok daar naast. Mijn broer Jeroen zat in het jeugdbestuur en dus had ik ook soms toegang tot deze magische plek waar de redactie van de schoolkrant zogenaamd plaats vond. En ouderen van de school op smerige banken konden hangen en sigaretjes rookten. Ook legendarisch waren de examen stunts van de leerlingen. Misschien neemt mijn fantasie een loopje met me maar ik herinner mij Een kameel voor de school? En een nep brandweer oefening en ontruiming?
Hoe moet ik de sfeer en het dagelijks schoolleven beschrijven ? Het Nederlands Lyceum was zo groot van opzet dat het wel een Highschool leek. Eindeloze gangen veel trappen en glazen ramen naar de lokalen. Bij de ingang onze conciërges dhr Lieftinck en meneer Loof die ik dikwijls om briefjes heb moeten vragen.
Mijn broertje Martijn maakte toen al de handtekening van mijn moeder perfect na. Wat maakte die school dan toch zo bijzonder ? En waarom reageren er 400 mensen op een facebook berichtje via Eppe?
Er is maar een verklaring : de leerlingen ! Blijkbaar heeft het NL een heel bijzondere groep leerlingen aan weten te trekken, en heeft die tijd een onuitwisbare indruk op ons gemaakt. Ons schoolfeest in de aula moest iets bijzonders worden dus er was een echte Dj een lichtshow en zelfs echt bier. Ook Sinterklaas werd een feest voor pubers omdat hij gegijzeld werd door het Maerlant en we hem moesten gaan bevrijden. Blijkbaar kon er veel meer op het NL dan eigenlijk mocht. Er heerste een rebelse sfeer onder de leerlingen op het randje van muiterij . Het was alsof je op een groot schip zat dat op volle kracht door den haag voer maar zonder kapitein. Wie stond er eigenlijk aan het roer ? De leraren ? Nee, de ouders? Nee! de Rector? Nee! al helemaal niet toen bleek dat hij stiekem het bos in ging met onze juf... Misschien dan toch wij de leerlingen ?
De reünie in strandtent Soomers is een doorslaand succes. We gaan terug in de tijd, oude vriendschappen bloeien op, ruzies worden bijgelegd er wordt erg veel gelachen, gedanst, gefeest en gedronken. Het is prachtig om alle uiteenlopende verhalen te horen van zoveel verschillende mensen van dezelfde school.
Ik krijg een laatste kans om met mijn school vriendinnetje te dansen. Ze is het leukste mooiste meisje van de klas en ik zie nog steeds waarom ik toen zo verliefd was .
De volgende dag lig ik lang in bed, ik voel me brak en weet zeker dat ik geen zeventien meer ben. Dat tijdreizen is cool man, maar niet te vaak want je krijgt er enorme koppijn van.
Bedankt Quinten voor dit verhaal van hoe jij de Nederlands Lyceum reunie ervaarde. Precies wat ik denk dat ik (enorm) gemist heb. Overigens was dat kameel echt, die evacuatie inderdaad vals alarm en reed er ook nog een keer een fiatje 500 de aula in... those where the days ;-)
BeantwoordenVerwijderenx groetjes reina