Boppelans

De klassieke Friese tjalk snijdt moeiteloos door het het water van de wadden. De zon schijnt , al het zeil gehesen strak in de wind . Zij klieft zich statig  door de golven en trekt zich weinig aan van haar bemanning , weer een studenten club die een weekend komt varen ze heeft er al zo veel gezien. Maar dit seizoen is de Boppelans geheel vernieuwd , een prachtige ruime kuip een modern kombuis, nieuwe kooien en geheel strak in de lak . Zij voelt zich compleet nieuw en koerst trots over het IJsselmeer . 

Als het schip in Harlingen ligt stappen er nog wat man aan boord .Er wordt koffie gedronken en chocolade taart gegeten niets ongewoon.  Ze zijn welkom  aan boord , drinken bier roken een joint , duiken een haven in lopen wat rond , op zoek naar vrouwelijk schoon. drinken nog wat bier, en komen luidruchtig aan boord. Een vette lach en perverse grappen.  Een laatste bier, wat snelle happen. En vallen dan snurkend in hun kooi. Dit proces herhaalt zich een dag of drie, dan is het wel mooi. Ondertussen kijkt onze Boppelans waardig vooruit, ze voelt de trek van getijden het zand onder haar buik schuren als die mannen een plaat proberen over steken bij dood tij. Ze schud haar hoofd meewarig als we bijna vast lopen en de motor moet worden bij gezet en ze zwaar door modder ploegt een geul gravend over de plaat met een een touw in haar schroef.  Recht vooruit  ligt de vaart, ze voelt het wassende water langszij. Daar is Terschelling ze ruikt de haven nabij.  In de sluis rommelen die mannen  wat aan , voor vast kort , achteruit ?  Bonk Gewoon vooruit ! Boem auw denk aan mijn boeg prutsers.  Waar kent ze deze knapen toch van ? Ze komen zo bekend voor,zijn ze al vaker geweest ? Ach natuurlijk uit 87 maar toen zo jong en groen en een grote club. Wel leuk die corps ballen weer te zien, nu dikke vijftigjarige nerds. Goed soms varen ze een krasje, of hijsen ze het zeil voor de wind of verstoppen de wc met papier. Toch genieten wij samen als we uitvaren en voor anker gaan bij een stil eiland , door een vaart op de fok of eenzaam het IJsselmeer over kruisen scherp aan de wind en water wit door het gangboord spoelt . 

Nu ligt ze eenzaam en stil in het druilerige haventje van Syperda . De regen klettert op haar dek de luiken zijn gesloten. Tot ziens vrienden van Letharg tot volgend jaar misschien.