Onze wereld wordt steeds kleiner, in het begin merk je het nauwelijks maar de aarde krimpt en krimpt en krimpt tot ze zo klein is als een voetbal, zegt de jongen met zijn karakterestieke blonde lok.Hij houdt zijn handen iets uit elkaar, om de grootte van een bal aan te geven. En zo worden zwarte gaten geboren, legt hij uit met een vanzelfsprekende blik.
Het is uitgestorven in de straten van Madrid New York Londen en Parijs. De vreemde beelden van beroemde plaatsen, pleinen en paleizen zonder menigte zonder publiek.
Fotos van spooksteden spreken boekdelen, hier is iets ernstigs aan de hand. De kleine prins dwaalt rond in de straten van Parijs, dit is de tweede keer dat hij ons bezoekt maar waar zijn alle mensen gebleven? Op een trottoir staat een meisje met een hond, Hij spreekt haar aan, maar ze deinst terug alsof ze ergens bang voor is. Hij wandelt verder op zoek naar zijn vriend meneer Antoine. Daar is de Zoo maar de poorten zijn gesloten, er hangt een bord met een vreemd woord in rode letters Covidig ? hij kan het niet ontcijferen.
HIj loopt een brede straat in de rue du Rois en daar zit een man op een troon met een prachtige mantel, Wie bent u vraagt de kleine prins. Herken je mij dan niet? lacht de koning. Wat voor werk doet u ? vraagt de kleine prins. Werk? zegt de Koning nu ja mijn werk is souverein, Ik heers over dit land snap je, ik ben het symbool van dit land. Mijn familienaam is Orange en als ik jarig ben verven de mensen alles oranje: de huizen, de straten de kleding en zelfs hun haar, begrijp je ? eh nee eigenlijk niet zegt de kleine prins
De kleine prins loopt verder door de stad en komt in de rue des sciences, daar zit een dame aan een groot bureau met een microscoop. Wie bent u ? vraagt de prins. Ik ben viroloog. En wat doet u? Ik bestudeer de kleinste organismen in dit land, die je niet met het oog kunt zien. Mijn werk is enorm belangrijk. De dingen die je niet kunt zien? vraagt de prins. Ja, zegt de dame, we noemen dat een virus daar kunnen de mensen erg ziek van worden en daarom moeten ze afstand houden. En waar kom jij zelf vandaan? vraagt de dame vriendelijk. Ik kom van heel ver, van een asteroide waar ik alleen woon met een roos. Van heel ver ? zegt de viroloog geschrokken, ze springt achteruit ; wilt u onmiddelijk afstand houden.
Eenzaam dwaalt het prinsje door de straten, hij hoort stemmen achter de ramen, en kijkt naar binnen, daar wonen gezinnen met jonge kinderen, het ziet er heel gezellig uit. De kinderen zitten school taken te maken en papa staat iets te koken en mama zit in een zoom vergadering achter de schuifdeuren in de voorkamer. De kleine prins loopt verder en mist zijn vriend, om mee te praten. Hij komt bij de handelsbeurs en ziet alleen maar computers. Daar ziet hij toch iemand verstopt achter platte schermen. Wie bent u ? Ik ben een zakenman, Ik tel alle cijfers en al het geld in dit land en beleg het in fondsen, En wat doet u daarmee vraagt de prins? Wanneer er dan een grote ramp is of een oorlog dan veranderen al die cijfers en als ik short ga dan staan er nog meer cijfers op mijn fonds snap je ? ik geloof niet dat ik goed ben met cijfers zegt de prins
De prins wandelt langs een groen park met statige bomen daar bij een prachtig gebouw staan mannen strak in het gelid met geweer op de schouder. Tussen hen in staat een deftige man met veel rimpels. Wie bent u vraagt de prins ? Ik ben minister zegt de gekreukelde man. De minister van wat ? Van defensie. Ik verdedig ons land wanneer we worden aangevallen zegt de man fier. Aangevallen? Ja aangevallen met vliegtuigen met drones en bommen door de vijand zegt de minister. Wat gebeurt er dan ? Dan moeten wij paraat zijn, en sturen wij onze bommen terug. Hele slimme moderne bommen, die alles kunnen vernietigen zegt de man trots. Alles? vraagt de prins ? de mensen de dieren en zelfs een mooie roos ? Ja die kernbommen zijn zo geweldig ze vernietigen de hele planeet wel zeven keer , Bam Bam boem boem. Iedereen dood zegt de man met een nieuwe groef in zijn gezicht. Maar alleen omdat de vijand is begonnen met kernbommen hoor. Daarom moeten wij ze wel hebben snap je ? Nee ik ben bang van niet zegt de prins.
De prins dwaalt verder door de lege staten en komt bij een groot ziekenhuis, daar zit een vermoeide man in een witte jas. Wie bent u ? Ik ben verpleegkundige. Wat doet u voor werk ? Ik zorg dat de mensen die erg ziek zijn voldoende zuurstof krijgen. Waarom bent u zo moe? vraagt de prins Eerst waren er enkele mensen ziek en werden de patienten ook weer beter, maar nu worden wij overstroomd met patienten en zien geen herstel. Mijn werk is om de behandeling stop te zetten zegt de arts en daar word ik zo verdietig van begrijp je? ja ik geloof het wel, antwoordt de prins. Mag ik uw werk zien? vraagt de kleine prins. De arts leidt hem rond op de IC afdeling van het ziekenhuis. Samen lopen ze langs de kamers, dan ziet de kleine prins plotseling een model vliegtuigje hangen boven een bed. De prins loopt er naartoe en herkent tot zijn schrik de piloot. Antoine ligt in het bed en is erg zwak, hij krijgt lucht door een slangetje en kan erg moeilijk praten. Kom maar niet te dichtbij zegt hij. Antoine, ben je weer neer gestort? vraagt de prins.
Dan legt de piloot hijgend uit hoe de toestand nu is van de mensen, dat er een besmettelijk virus is wat je niet kunt zien en wat toch je Oma, je geliefde of zelfs je oude vriend kan wegnemen. Even is de kleine prins stil en denkt na en vraagt dan aan de arts: kunt u een vaccin voor mij tekenen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten