Al ruim voor vertrek van dit lustrum denk ik aan de geschiedenis van Zuid Afrika en ongelijkheid. Het dikke boek van Mandela ligt naast mijn bed ik heb er nog geen letter in kunnen lezen . Wij reizen in onze privé 
bus dwars door Kaapstad, beklimmen de Tafelberg , Fietsen 
Chapmans peak op en zwemmen tussen zeeleeuwen
. Vandaag zien we een stukje van de townships. Maar wel met lokale gidsen want de echte township komen we niet in. Hoge elektriciteits palen staan als scheepsmasten tussen de aluminium shacks. De daken van golfplaten glinsteren in de zinderende zon. Rij, na rij na rij . Een spin van zwarte draden verbindt deze shacks met elkaar voor stroom en tv 
Honderden, duizenden miljoenen Zuid Afrikanen wonen in een kokende metalen hut. Een witte satelliet schijf op het dak schreeuwt in stilte om hulp. Het power netwerk van dit land is ontoereikend voor 70 miljoen mensen . Het load shedden staat symbool voor de verdeling van macht en geld tussen zwart en wit . Nergens is die verdeling zo schrijnend en ongelijk als in Zuid Afrika. Dagelijks tussen 1600 en 1800 u of snachts tussen 0200en 0600u wordt de stroom 
️ gewoon uit gezet. Dan ben je een paar uur afgesloten. Ik zie vrouwen en kinderen zitten in de hitte onder de golfplaten en vraag mij af hoe je hier in godsnaam kunt wonen . Wanneer het s’ nachts donker wordt of wanneer het regent en de township verandert in een open riool van vuilnis modder en uitwerpselen.
Toevallig zitten wij op dat moment in een vier sterren restaurant La Colombe aan een elf gangen menu met eetbare rozen 
en geschaafd ijs. Wanneer de stroom uitvalt merkt de witte rijke bevolking er weinig van. Achter ons horen wij een enorme aggregaat heel zachtjes shedden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten