Super Marco

Ik fiets mijn favoriete rondje door de duinen naar het strand.  Bovenaan de houten trap bij strandpaal 9 ontmoet ik Marco. Dit is zijn vaste stek. Hier bij de leuning parkeert bij zijn mobiel met ruim uitzicht over zand en zee. Marco ziet er gezond uit, zijn baard is verzorgd. Hij valt niemand lastig en geniet van zijn vaste voorraad Pitt biertjes in zijn mandje. Maar sommige bewoners van de deftige Vogelwijk zijn schuw en lopen gauw door. Elke ochtend rijdt Marco het stuk van Wateringen naar Kijkduin in zijn wagentje. Hij is opgewekt en maakt graag een praatje. Maar dat is niet altijd zo geweest. Na een gespek durf ik te vragen wat er eigenlijk met zijn benen is gebeurd? Marco vertelt dat hij in 2009 erg depressief was. 

Eenzaam dwaalt hij langs het spoor richting Rijswijk. Als er een trein aankomt kijkt hij nauwelijks op. Deze trein kan onmogelijk op tijd stoppen en Marco gaat niet opzij… Snel maakt hij een grapje dat hij daarna tenminste wel zwart kon rijden zonder treinkaartje. Misschien mag hij nu voor de helft van de prijs mee ? 

Dan loopt kunstenares Thea voorbij met haar speelse bordercollie. Als Lola haar bal vlak voor de voeten van Marco neerlegt, moet ik lachen, Dat kan hij toch helemaal niet ! Plotseling komt Marco overeind uit zijn stoel, hij wankelt heel even, raapt de bal op draait zich om en gooit hem een eind weg. Ik ben stomverbaasd dat Marco zo kan balanceren op twee protheses en zo mobiel is zonder zijn eigen benen. Lola legt de bal netjes voor de voeten van Marco en hij demonstreert nogmaals zijn bewegelijkheid. Als sportleraar weet ik precies welke spieren nodig zijn bij deze samengestelde beweging van buigen, bukken, roteren, aanspannen en lanceren.

Even later loop ik langs de branding en denk aan het leven van Marco. Ik staar over de groene golven, en stel mij voor dat er een noodgeval is op het strand. Onverwacht spingt Marco uit zijn stoel om een drenkeling te redden. Of stel je voor dat er deze zomer een enorme duinbrand ontstaat. Strand paviljoen de Kwartel staat in vlammen en onze hond zit gevangen en piept angstig om hulp. 

SuperMarco staat op uit zijn wagen zonder zich te bedenken. Met reuzenstappen op zijn titanium benen baant hij zich een weg dwars door de vlammen. De zolen van zijn schoenen knetteren, vonken schieten weg maar hij loopt vastberaden door en neemt onze angstige viervoeter in zijn armen en redt hem uit het razende vuur.